го (зам.) - предаде (гл.)

Доколку не е договорено поинаку, закупецот може закупениот предмет да му го даде во закуп на друг [подзакуп] или според некој друг основ да му го предаде на употреба, но само ако со тоа не му се нанесува штета на закуподавецот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако поинаку не е договорено или во местото на предавањето на предметот вообичаено, закупнината се плаќа полугодишно кога предметот е даден под закуп за една или повеќе години, а ако е даден за покусо време, тогаш по истекот на тоа време (чл. 586, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Некое време се зборуваше дека некој го предал, но јас во тоа не верувам, турците од Турско Рудари го предадоа! – го повиши гласот баба ми – А Господ го откри гробот, кога сакаа да си ги земат моштите.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Сега да му го предадеме одговорот на служителот, - рече Даме и двајцата излегоа на балконот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Така тој Цале го предаде татко ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој Цале Ангеловски кој го спречи татко ми да оди за Србија го предаде татко ми на монархофашистите, а им кажал и дека брат ми Спиро е партизан.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Германците беа стаписани.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Писмото, инаку напишано со класичен германски краснопис, гласеше на: „Неговата екселенција г.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Градоначалникот од внатрешниот џеб на своето палто извади уште еден лист и му го предаде на воениот заповедник.  „*Ете ги вашите Евреи*”, прокоментира во тој момент Хрисостом.   „Што е ова”, рече Лит откако погледна во хартијата „Тука стојат само вашите две имиња.  „*Доколку одлучите да ги депортирате Евреите од Закинтос, ќе морате да ме депортирате и мене со нив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Беренц тогаш му го предаде писмото на воениот управител Лит.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во неа пишува: секој е должен, без противење да ѝ го предаде добитокот на германската и италијанската војска, која се бори за доброто на сите вас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Потоа отиде кај шефот на станицата и му го предаде магарето.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Почна да се мисли стражарот, но Илија му рече дека е важен и тој го предаде на својот другар за да не го напушта стражарското место.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се заврте лево и десно, го погледна вџашениот и нем народ и очите уште толку му закрвавеа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе им се скисне и ним од неговите самоволија, та белким ќе го предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Отепа толку Турци, па нека отепаат и они еден Толе, мајка му стара“, — си рече во умот и ја напушти Градешница со еден пророчки поздрав.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но бидејки се пролеа човечка крв, и тоа на мухамеданец, тој го испрати со свои луѓе, со самиот Ѓузепа, на уќуматот во Витолишта, и го предаде на стариот мудур Арсланбеј, а овој со своите заптии го спроведе на кајмакамот во Прилеп.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но Арслан му го предаде и него на Рушидчауш и овој го затера кај поп Димитрија и другите одделени селани, кои веќе беа изврзани со ортоми, та и Главчета го спетлаа заптиите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога му го предаде писмото Гуле на Толета, овој ја заврте главата и му рече: — Не зборуа со мене, побратиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кажи што знаеш — оди дома, бркај работа, ако веќе не сакаш да го идеш на гости со мене во Градешница — го отстрани Арслан Трајка од себе и му го предаде на јузбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стариот дедо Трајко му отвори, а муљазимот, како секој потереџија кој спие на штрек, се појави на прозорчето со револверот в раце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ајде, коџабашиа, ајде пред мене, што чудиш?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но пријателите Гуле, Гуце, Тодор, Марко и друга му дадоа да разбере дека селаните се оружани и ако почне да прави некои лудории како што си имаше обичај порано, ќе го врзат и ќе го предадат на бимбашијата, којшто толку пати ги советува, та дури и замоли да му го предадат Толета: голем бакшиш ќе добиеле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ете, утре ќе одат пазарџии со штици, ќе тргнеш со ниј со едно магаре, оди ми со здравје, ама јас не одговарам за твоата глава, — се искажа Толе и го викна Гулета. Му го предаде Ѓорчета со два збора: — Човекот сака да биде мариовец и утре пазарџиа за Битола.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе му стави до знаење што го чека во случај да го предаде и се раздели пријателски, дури оставајќи на дизгот во црквата десет лири пари, што ги собра летоска од црквите по селата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Гуле му рече дека бил во Битола, го нашле луѓе од окружниот комитет, кои слушнале што прави он по Мариово и во писмото го советуваат да не го диви народот, ами да гледа да се смири и да работи како што работеше во востанието, да ги прибира и бодри луѓето оти пак ќе ни требаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Митре си ја зеде грижата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ах, тебе барам бе ќопек. Тука ли криеш ти од мене? — го грабна за затилокот од кошулата и му го предаде на Рушида без да му проговори ни збор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќимс'н сен? — извика војникот, но гледајќи го попот на коњот и жената по него си промрмори нешто за себе, во кое време Толе му одговори: — Бенјим папас ефенди, — и не запирајќи го коњот помина крај војниците откои едниот ја изгледа похлепно Митра и му ја покажа на другиот: — Бак, бак, кардаш, ѓузел ѓелин.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Како што носеше местото, почна прво со мало Мариово.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Најпосле го догледа и даскалот Бина, стиснат до Ташковиот ѕид и како да се поразведри, му се приближи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Фати ја работата со добро, прибери некој и друг селанец да ти помогнат, да го предадат, оти ако го кријат тие, никогаш не ќе го фатиш или убиеш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бугарските команданти не го прифатиле условот да стапат во борба против Германците ниту доброволно сакале да го предадат вооружувањето на единиците на НОВ и ПО на Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
2. Доколку не сакаат да се приклучат кон нашата војска веднаш, да ја напуштат нашата земја, а нам да ни го предадат оружјето;
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сече толку фино што воопшто не тече крв сè додека синапсите не умрат и првите грчеви не го предадат телото на гравитацијата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во душата му гореше само една желба, да стигне поскоро во Крушево, да го предаде писмото и да го види како се вее слободно македонското знаме. Слободно македонско знаме!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А за уште поголема белја, со себе носев пиштол, кој не го предадов кога се распушти одредот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кај Стојкоските колиби, каде што наминаа да го предадат поздравот од дедо Димо на Дедо Стојко, дедо Димов врсник, ги чекаше изненадување.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога Земанек дојде, му го предаде саксофонот и куферот; тоа беше истиот овој куфер во кој сега е пронајден и романот, и дневникот на Јан Лудвик, како и тие неколку книги што Лудвик ги читал.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
17. Тоа пресуди логотетот да пресече: утредента сам го донесе страшниот клуч во одајата на Филозофот и му го предаде на рака.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Конечно, ѝ го предадоа; таа го отвори, го прочита и се вцрви толку што мислевме дека ќе падне во несвест; се сврте околу, погледна низ целиот клас, и мене ми се стори дека особено долго гледа во мене и Земанек; потем одеднаш побледе, стана, го стутка ливчето под блузата и побара од класниот да излезе надвор.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Некои не сакаа да го предадат оружјето, иако им беше објаснувано дека ќе биде дадено на чување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А речено е дека само јас можам да сум дарител што ќе го предаде каменот со благослов.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Слабините го жегнаа кога вратата зад него тропна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тие ќе се потпишат, овие ќе го предадат оружјето, а НАТО ќе влезе да го запечати мирот што набргу повторно ќе завладее.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
За прв и последен пат (досега) тогаш телото го предаде, не му ја послуша горливата желба што дотогаш со денови го прогонуваше до лудило.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Мислата ја гарнира со насмевка, а со очниот сјај веќе му го предаде клучот до нејзиното срце.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во спротивно му пиша, ако не го предаде, повторно да му биде вратено назад.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, бидејќи Рада не беше дома, ѝ го предаде на Светлана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Луда Радо. Ти зборувам за еден пакет што ми го даде Томо да ти го предадам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ма, јас откако ѝ го предадов пакетчето на мајка ти Светлана помислив дека содржината во него ќе биде доволна да ти разјасни сѐ.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Проклета да си ти, издајничке на татка си!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
При с¯ што толку зло беше го нашло, пак од лошотиите не се остаал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа го отепало татка је, си излегла од подрумо и кого ќе видела пред себе, сѐ ќе испоганела и ќе го удрела, та ќе го умрела.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Прекалениот римјанин веднаш сфатил дека е предаденн, а дознал и кој го предал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Со време, Струма умрела.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа видел бесчеснио цар, оти девојчето умирало и не се предавало, го предал на големи маки да го мачат, дури да го кандисат да се предаит на царското сакање или да умри.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Приготвувајќи се да му се доближи на крајот што со полн здив сакал да му го предаде на друг, пресметувал нешто на прсти, грешел и се муртел, почнувал одново.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чекал и дочекал - се ближи часот кога тој ќе го каже зборот со четирите полни шаржери.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И Лозан Перуника се вратил од почва на гримизна топлина во зелен свет на стварност, не за да го предаде својот сој и неговиот нагон туку да го надрасне густото шепотење на крвта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можел, не смеел! Тој миг можел да се нарече самоодрекување на поет и песник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мајка му, држејќи го за раце него, Максима, и плачејќи го молеше Неби бег тој лично да им го предаде на делениците во Прилеп и да ги моли од нејзино име и од име на татко му лично тие да го испратат до манастирот Трескавец кај стрикото Ефимеј, игумен на манастирот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Така и сега постапи; коа се согласи син ѝ Ѓоре да ја отера бомбата во Прилеп, го симна чифтето од рамена, му го предаде на Крстета Јанчески и му рече А ти во замена ќе ми ја дадеш пушката твоја, за ако се најде некој будала да ми се плетка во работата по пат, да го стокмам.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Само четиринаесет дена изминаа отакко главните на сојовите од Потковицата го потпишаа писмото со кое од султанот бараат да им издаде одобрение за ѕидање црква, општина и училиште, ѝ само седум дена откако му го предадоа на Мустафа ефенди, прилепскиот кајмакам, за тој преку Битола и Солун да го препрати таму, во Стамбола, но и едниот и другиот ден, оној во кој го потпишаа писмото, неделата на Свети 40 Маченици, и оној во кој го предадоа, првата сабота по Свети 40 Маченици, заедно со писмото и заедно со надежите, желбите и намерите содржани во него, никој не ги ни споменува во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ние, јас и Костадин Дамчески, вели погледнувајќи во Васила кој ги донесе камењата и сега држејќи ги в раце стои над него, планиравме оваа година таму, во Стамбол, да испратиме наши претставители и тие да му го предадат планов и писмото лично на султанот, но прилепските првенци нѐ советуваа да не го правиме тоа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Потоа отиде дома си, сама ја постели колата со ложница, сама ги спрегна воловите и - ги поведе мажите на Црн Камен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И машко и женско, и мало и големо, и христијанско и турско, христијаните крстејќи се и во истото време изговарајќи Господ да го дочува во живот Лазора, а Турците, на чело со Тахир бег Јаузоски, кој и заборави да го прошетува Мурата, Ај анасана, ај џган, уште од раното се купчат на портите, на срецело пред дуќаните Акиноски и на чешмата, на бунарите, во дворот и на чардакот Акиноски и само за тоа зборуваат: минатата сабота токму во време пладнина, нивните мажи, главите на сојовите, се нашле таму во Прилеп, на Али Чаир, за со свои очи да се уверат во силата Лазорова, и за потоа со свои очи да го видат нештото кое тука, на лице место и пред сета насобрана народија, ќе му го прекинеш животот на човекот, а кое не го стори тоа, не го однесе на оној свет, само затоа што е Лазор голем и силен како никој друг на земјава, па ножот и куршумите, кога влегле во месото негово удриле на коските и тука се запреле.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа многу го разлути Ибрахим бег, го зеде кесето и уште во истиот миг му го предаде нему, на Максима.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А тука настана проблем... секој ѕидар, тесар, армирач, при преземање на манџичката и пола кило леб треба да го предаде купончето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Добра беше таа. Од последниот грст брашно му меси леб, го прекрсти и го натопи со солзи, потоа му го предаде со благослов.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ништо друго - бесконечно спирално движење на љубопитност: ќе го предаде ли оној на прогонувачите и ќе го продолжи ли во истата постела она во што беше прекинат кога се обидуваше да сокрие дека зад платнениот параван лежи гола жена.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сигурен сум дека дури и не помислувал дека врховниот циник, македонската историја, тоа писмо ќе ми го предаде мене в раце.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Има ли уште некој што сакате да го предадам ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му оделе зад петици цели два часа, право низ шумата, а потоа, кога стигнале во Ејмершам, и го предале на патролата“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го викна Васе, му даде еден динар, му нареди ова како најстрога тајна да го чува и му го даде писмото веднаш да го однеси и лично на Петар да му го предаде.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Покрај тоа, еден многу краток тестамент со кој јас бев определен за наследник.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Го прегази камион со три приколки сред градскиот метеж и за негова среќа го кренал некој чесен човек, го предал в полиција и ѝ јавил на фамилијата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Штом ќе го потпишете чекот, ќе ви го предадам писмото.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ништо друго - бесконечно спирално движење на љубопитност: ќе го предаде ли оној на прогонувачите и ќе продолжи ли во истата постела она во што беше прекинат кога се обидуваше да сокрие дека зад платнениот параван лежи гола жена.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој ја замоли да најде начин да ѝ го предаде краткото писмо на Сања.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мануш го стискаше списокот во влажните дланки и ги криеше очите за да не го предадат. „Да“, рече и побрза кон вратата не можејќи да се совлада и самиот нешто да не каже.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Амбасадорот Петер Себастијан набргу ќе биде заменет од амбасадорот Роберт Пелетро, и тој длабоко проникнат во сите енигми и тајни на палестинското прашање уште во далечната 1970 година кога во Аман ги имаше првите разговори со преставниците на Палестинската ослободителна организација за време познатиот црн септември.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Конкретизирање на моите илузии во страница вистина, која треба да ја раководи државата во пресудни моменти во однесувањето кон другата држава Шифрантот Петар Иваз ја чекаше пораката, откако ми го предаде катадневниот циркулар на телеграми кои стигнуваа од Централата на прочит.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа беше критичното време за Палестинците кога во Јордан ќе ја создадат нивната државичка во држава, а по терористичките напади на водачите на радикалните крила на Арафатовиот Фатах, Жорж Хабаш и Најеф Хаватмех, кралот Хусеин ќе смета дека чашата била прелеана и ќе нареди Палестинците да го предадат оружјето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Марин Крусиќ пак се исекна, извинувајќи се немоќно за можноста да им го предаде грипот и на рибарот, и на Влаинката.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ние му даваме почест и викаме ’игити вур, ама акани јеме'! Затоа сега ќе ни го предадете покојниот Сафет-ефенди, за да го погребаме како што е ред и чест да биде погребан секој Турчин.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Без - Господи помилуј, Вечнаја памјат, без пченица, вино и свеќи запалени - на земјата да ѝ го предадат она што ѝ припаѓа - да ги прошират гробиштата!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Сепак, Хелвиг по неколку дена отиде кај својот адвокат и му го предаде, како на свој полномошник, целиот предмет за разводот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се ослободи од неа оној ден кога ја изврши желбата на Илко: кога во Месниот одбор го предаде неговото завештание: гобленот и амајлијата со дијаматното камче.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тоа спиште колку што можеше, но Ибраим го извлечка надвор и му го предаде на друг сејмен да го отера во друга одаја.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ги предаде Сефедин на мудурот, ги смести сејмените во еден на и утредента отиде да му го предаде писмото лично на султанот, а потоа и самите бунтовници.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сам за себе избра едно 18-20 годишно девојче и му го предаде на својот буљукбашија Суљо-ага живо да го донесе во неговиот конак.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Стражарот го пропушти да влезе и му го предаде на друг, овој на трет, дури најпосле не се најде во една од големите чекалници на Великиот везир и седна на еден од меките дивани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Го виде и деда си Богдана како го моли нешто кадијата, а овој мава со грбачот по него дури не му го предаде на еден сејмен и овој го налегна и замавна со една букова суровица.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А неговата глава одамна и скапо беше уценета од Грците за пет-шестгодишната негова борба со нив, та Чочо, којшто се префрли како Цица, одвај го чекаше да му излезе пред очи и да го предаде.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Посакувавме новиот ветер на слободата, на отворањето на земјата, силно да дувне, да го понесе нашето писмо на некој облак, да го земе некаков добар ангел, да го однесе во Италија, во земјата во која Мајка некогаш беше среќна и да го предаде во стоковната куќа на Ла Ринашенте.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Писмото што ѝ го предаде на тетка Боса беше сосема кратко.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И, се разбира, грдо, грдо го сожалував.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Се случува значи извештајот да го предадеш а дома сепак да се вратиш трезвен, ни лук јал ни на лук мирисал - погано го исмејував заебаниот пријател Господ откако му нарачав двоен вињак.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И најнепослушните, и најтврдите карактери, пред мајчините очи смекнуваат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Другар Ѓорѓи, му се обратив на Смокот, и одличјето што ти ми го предаде ќе му го однесам за да види дека не бил отфрлен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе им го предадеш ова писменце и ќе ги доведеш право овде.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Донесов одговор од чичко Талета - одговори Трајче и му го предаде писмото.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Како секојпат, така и вчерашниот ден, Трајче отиде во Струга, го однесе писмото во Самарчето и му го предаде на чичко Талета.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сега одат за Битола. Таму ќе им го предадат оружјето на Германците и тие ќе ги пуштеле да си одат дома.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И ќе ти се лути дека си го предал.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Патем Василиј Осипович му доаѓа како внук од сестра на истиот оној Шервуд-Верном кој го предаде Јужното друштво на декабристите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Јас извонредно го замислувам текот на неговото размислување: дај, мисли, да изградам нешто поголемко и што почудно, можеби нема да сфатат дека е глупост, па и како глупак ќе се прославам.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дамково момченце пред кое го предадоа и кое веќе не беше крај него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Но го слушав гласот на партијата и го предадов.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Прометеј својот генски пул го научи и на многу други вештини и знаења.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Рамката на приказната што послужила за подлога на варијациите е следнава: јунакот, „напатен човек” се вплеткува во тајна шпионска дејност (го заменуваат со вис­тинскиот шпион, шпионот во неволја му предава некаков таен документ, непредвидливо му раскажува за некаква случка и т.н.) и неправедно е обвинет за противдржавно, односно за крими­нално дејствие; освен тоа, јунакот располага со некои податоци каде да се бараат вистинските виновници (во „39 скалила” јунакот знае дека водачот на шпионската мрежа живее некаде во Шкотска, на село и му недостига делче на малиот прст на десната рака), бега и самиот се впушта во лов по него; така, јунакот се наоѓа во положба на „прогонет прогонувач”, полицијата му е постојано на трага додека самиот ги прогонува виновниците; на патот што, според правилата, го води до другиот крај на државата, го очекуваат безбројни ексцентрични настани меѓу кои особено се истакнува настанот, по кој тој се сврзува со убавата девојка која на почеток не сака да му помогне и сака да го предаде на полицијата; подоцна таа се нафаќа да му помага; случката завршува така што злосторниците се откриени, јунакот е ослободен од вината и започнува да живее со девојката.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Класичниот модел за Киберпанкер на древниот западен свет е Прометеј, технолошкиот гениј што го „украде” огнот од боговите и им го предаде на луѓето.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не се знае, песната што ја прочитавте во почетокот не кажува, а ни луѓето не знаат, - но Луман сигурно имал во Брезница и друго и јатаци, зашто само по неколку дена разбрал дека Бошко се пофалил оти ќе го предаде на комитите.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А како ќе му одмазди Луман на Бошка за тоа што рекол дека ќе го предаде на комитите, се знаеше – со крв и никако инаку.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тој утредента му порача на деда Ангелета како знае да зборува со Бошка Манев и да го кандиса тој да го предаде Лумана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Најпосле смисли итрина: ем ништо да не биде ем да го предаде Лумана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Бошка патем го мачеа рој мисли: „Ова што ми велат да го предадам не е лошо, ама ја ако не успеат да го отепаат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Слушај, Бошко! Комитетот реши да го убие Лумана, и треба да го предадеш ти.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Руски, што сакаш да речеш“, велам јас, „дека може да го предадеш и во делови?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А и тој не барал белешка од својот шеф.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А да не ти раскажувам какви сѐ предавства се сторија во оние денови на револуцијата кога за да се купи малку сочувство од некој милозлив товаришч или од некого од спротивната страна се продаваше дури и честа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„А зошто не пишува“ прашува татко ти „во каква состојба треба да се предаде“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но, признај, ти немаш белешка дека си му го предал на твојот шеф она што било во теглата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и такви, кои за една копејка ќе ѝ го предадат на сатаната и најблискиот свој!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Произлезе дека автомобилот му го реквирираат за воени потреби и дека треба да го предаде во Штабот на 23 Пешачки полк најдоцна на 7 април до дест часот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
По некој ден дојде наредба од началството сите што имаат оружје да ѝ го предадат на власта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дури заедно го предадовме ракописот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Знаете дека со интервенцијата на Англичаните во Атина и со потпишувањето на Договорот во Варкиза кога ЕЛАС мораше да го предаде оружјето, грчката реакција го почна белиот терор и прогонот на демократите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ги копкаше само големиот запечатен плик за кој им рекоа да го чуваат како очите и негибнат да го предадат во единицата каде што требаше да се јават.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Го фатив последниот воз и таму отидов ден пред тој да го предаде клучот на газдата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На Евангелидис му рекол дека “стоката“ е на Организацијата, дека Орце и неговите другари се луѓе на Организацијата и според тоа било потребно динамитот, штом ќе го извлече од царинарницата, да го предаде во Деде-Агач на лице посочено од него, од Гарванов.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се надевал дека христијанското милосрдие нема да му дозволи на домаќинот да го предаде на крволочните ѕверови.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тврдењето на Христо Коцев дека Павел Поцев го предал Гарванов не само што не се базира врз никакви факти, туку е злонамерно.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)