го (зам.) - лапне (гл.)

Корилче сеќава дека баба му сака да го лапне тој јајцето, како и секоја година, и му го остава да виси мирно пред неговата уста, но нему нешто не му дава да го стори тоа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Му дофрлив парче леб со путер, останато од вечерата. Го лапна без да трепне.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Му иде да стане од креветот, да излезе и да го заграби со грстите, да го принесе на устата, да го лизне, да го лапне.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ми го лапна лозјето, ламња ненаситна: го бендиса...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А за бунаров, збор нема: водата бистра, студена — шарпланинска! (Се шета нервозно и се погледнува лево, нестрпливо.) Како да си го куртулам лозјето?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Писокот бегал, станувал недостижен, зборовите биле потешки да му се придружат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Црна земјо штура земјо зошто си се отворила како ламја си зинала Кого земјо ти се готвиш да го лапнеш да го голтнеш?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кого земјо ти се готвиш да го лапнеш да го голтнеш...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го лапна тоа со кремот, па го грабна другото. Јас се накашлувам. И молчам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ме обзеде некаква буржоаска срамежливост. Божем, кавалер, а без пари.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас велам: – Да не е многу од нога?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И вчасот со комотен чекор ѝ се приближува на чинијата, го зграпчува она со крем, па го лапнува.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)