ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Пламенот ги обвиткува, ги лиже, се префрлува од крај до крај и олеснувачка топлина јa исполнува земјанката.

На улицата пред куќите на тие двајцата забележувам еден од овие лизурковците што пред малку се пикна под масата на која седевме и се стопори мене да ми ги лижи стапалата.

Толку многу ги радува кога мајка им ќе им ги стави на живинките чиниите од ручекот и кога тие ќе почнат да ги лижат.

Наместо да ги раскрене и да го измие таа им ги принесува чиниите на мачките и кучето, им ги поставува долу на плочките и тие ги лижат.

Некој лизурко, не знам дали не е Сатирот, здола под масата, веќе се токми да ми го лиже газот и јас веќе се радувам засшто ако го пуштам да ми го лиже газот со тоа јас веќе станувам член на ова елитно друштво; арно ама тоа што некој ќе ми го лиже газот мене ме обврзува јас некому да му ги лижам стопалата.

Всушност овие луѓе со кои сум јас се тие на кои оние им ги лижат стапалата и газовите.

Вадејќи ги на слобода, тие не можат да се изнарадуваат: ги лижат за раце своите сопственици и им скокаат како мали дечиња.

Таквото чувство набргу избледна кога во креветот, поставен во средината на спалната соба, ги лижев преостанатите капки по кожата на Ема која неколку минути пред тоа се упати од купатилото во кујната, таму си стави на јазикот една лажичка пудинг и дојде кај мене, свиткувајќи ми се меѓу нозете, гола и влажна.

Си ги лижат устите и, од лижењето, устињата истенчени, па и трошка напукани.

Ми се растечува сокот по рацете, па ги лижам како прасе, за да не ми капе.

И додека да сфатам што се случува, видов како пламенот во огништето ги лиже нејзините корици.

И потем легнав под дрвото; бев решена да му исполнам на тоа несреќно будалче сѐ што ќе посака; го открив сосема стомакот, и тој почна со својот ритуал; сипуваше по неколку капки во папокот, и потем со јазикот ги лижеше.

Одовде се гледа целото населено поткале, многубројните маала, убавите куќи и сокаци послани со бела калдрма, а реката, таа е во провалијата, страшна и бујна, таа ги лиже ѕидиштата на тврдината, западно од неа, ги лиже како куче раните, се витка пред господарот, цивка, и веднаш заминува по задача.

- Не. Сега ќе ти ги лиже рацете.

Го дигаше на раце и го враќаше назад и тогаш за едно извесно време и двајцата ќе беа задоволни и заздишени, а срнчето продолжуваше да го прогонува и да му ги лиже прстите.

Срнчето, наеднаш изгубувајќи ја сета своја оддалеченост, со бавен, тих чекор, се приближи веднаш до неговата дланка, несигурно за да потскокне, но доста слободно за да се приближи, а после, полека, скокоткаво, почна да му ги лиже со своето рапаво, зеленикаво јазиче, јаболкцата од неговите прсти.

Јаренцето ги познаваше многу добро неговите раце и сега тоа ги лижеше нив, задржувајќи се со јазикот најмногу на неговите нокти, на јаболкцата и на подноктиците, каде што остануваа скриени зрнцата сол во поминатите денови.

Го сети тоа свое испраќање како стои тука во таа безгласна застојаност, и сѐ, што можеше да стори, беше да се наведне и да го подигне на своите раце тој свој малечок другар, што и сега почна да му ги лиже прстите.

Со една рака веслаше тој, а со друга Царјанка; кога ќе се изгубеа далеку од брегот, ги оставаа веслата и се впиваа еден во друг; тивкото ветерче им павкаше по голите тела, им минуваше по вжештената кожа како да ги лиже; чунот поигруваше, се нишаше, шлапкаа ситните бранчиња по него како по голи бутини.

Неверојатни беа нејзините прсти... како линии светлина врз секоја страница што ја минуваме... Би ги лижел... Би ги смукал...

Би ги лижел твоите очни рожници ти ммммм. . .

Ги лижевме патем заедно со дедо ми и тој предложи да одиме во Маџар-маало, за да ми покаже каде живеел кога бил дете и младич.

Жедно е. Би се вратило дома да се напие вода. Но не се враќа. Чекори, ги лиже солените солзи, моли.

Мавта со опашот и ги лиже сувите раце стиснати на решетките.

Тоа стануваше црвено, развлечено, заруменето, вистински празничен ручек, прстите да си ги лижеш.

БРАНОВИ MOZART KUGELN Дагмар и Иван Доровски на хотелската тераса во Охрид Најпрвин Дагмар скокна до хотелската соба и донесе црвена шестоаголна кутија на чијшто капак беше сликата на Моцарт и полна со чоколадни бонбони од кои сите си ги лижат прстите.