Гнилите гранчиња крцкаа и се кршеа... Ги заплиска свеж планински воздух.
               
             
           
            
            
              „Волшебното самарче“
               од Ванчо Николески 
              (1967)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Глас од радиото: ...силни рефлекторски снопови ги заплискуваат сите четири фасади на “Сплендид”     не оставајќи им на гангстерите никакви шанси за спас.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 26-28“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сиот во зеленило а темелите му ги заплискуваат водите на Влтава.
               
             
           
            
            
              „Патувања“
               од Никола Кирков 
              (1982)