ги (зам.) - гази (гл.)

Барем така им велеше на тие што даваа пари, а посестримите ги газеше на секој чекор да не се даваат на Турците, оти главите ќе им ги скинел како на врапци.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Вистинското правење црепни отпочнуваше првиот ден по Преображдење.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Црепните почнуваа да ги газат, на Руса Среда, 14 април стар стил, но тоа беше само отварање на црепнарската сезона.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Насобраните на куп лепешки, пред да започне жетвата, неколку дена по ред постојано ги потураа со вода, за добро да се искиснат, а на четвртиот или петтиот, жените почнуваа да ги газат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Та Кузман, јунак славен, падна убиен од Гега, тој сердар прочут падна в бој, и ќе ги гази пљачкашот планините ни сега, а да ги брани нема кој ...“
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Со ноздри раширени 'ржеше коњот во пена - другар во триумфот жнеан; тој гордо ги газеше телата бедни што стенат ... Тажни стоновите беа.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
И оди тој И сега чекорот негов ги гази трњето патот на сонцето што го замрачува Пат од бигорот на осамата до осамата на зборот светот што го мисли и плоди И тие што чекаат среде гороцвеќе и птици Гласот му го препознаваат веќе што огрева во песната на неменливата радост Чекори и не се обѕира тој Сам да се биде и пак со сите истата ѕвезда на надежта што ги води По зорницата тој оди во несоницата на песната што наближува
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Нивното мото беа стиховите на Есенин: „Најубави се оние патеки кои сал еднаш нозете ги газат“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пиерот: Една стара кинеска мудрост вели: „Не ги гази јајцата на престолонаследникот - лижи ги“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Најмногу роговите ги употребуваа за шила за напутување на опинците или ги чукаа некаде на засолнето. Не ги фрлаа и не ги газеа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Му ги растурила песните и му ги гази на земјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Поодува наваму-натаму и ги гази кошулите, фустаните, панталоните.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Цивкаат, се виткаат, си ги газат опашките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Татонат преку нашите плитки окопи и ги газат борците, комина ги прават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Непрестајно војуваа луѓето со нив: ги газеа, ги грулеа со нозете.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кој е тој што ги гази моите свети закони и го погани светото пророково име.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Брзо, брзо, брзо, терај, терај, трчај, трчај брзо, не застанувај - се слушаа гласови кои беа надвикувани од луѓето од кои едни во трчаницата паѓаа, други ги прескокнуваа, ги газеа, се довикуваа и се бараа, се слушаше плач и врисок на мали деца и крикови на жени, рикање на говедата и блеење на овците.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Јас цел живот ги газам планиниве и знам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Жолтоцрвени лисје кои паѓаат, ги газиш под нозете, нежно со сомилост, се плашиш веќе нема да ги има. До наредната есен.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Мнозина луѓе ги гледаа, ги превртуваа, ги фрлаа, ги газеа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сувите гранки што паѓаат од него, ги собираат да не ги газат; и лисјата не ги газат зашто чината дека во нив е душата на мртвите.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)