вие (зам.) - вели (гл.)

За нас е важно дека кругот конечно е затворен или, како што вие велите: кај нас секој секого ебава и секој од секого е ебан.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Вие велите, прво градите“, меко се надоврза чиновникот како да сака да го ободри новодојденецот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Ах, не! Не, не, тоа никако! Јас кај Шулц; кај мене, знаете, компликации се појавија, прво градите ми ги зафати и кашлица, потоа настинав: градите и грип... и ете, сосем неочекувано... сосем, сосем неочекувано“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
— Вие велете си, велам и се мачам да се исправам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој поп голем шмеќар е. Се слуша тие го отепале и стрика Анѓела Јанчески, ама оти вие велите дека стрико Анѓел си умрел од своја смрт, јас ви верувам.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Многу неволи ни направи, вели Костадин Дамкоски, а ние во писмото до султанот него го бараме за да ни биде свештеник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)