Токму поради тоа што не ја сакал интерпретацијата на своето уметничко                   дело, која истовремено би била затворена и бесконечно отворена за                   имагинацијата на гледачот, Дишан не сакаше да дава посебно јасни                   нагласки за можните поаѓалишта за исчитување; прикриеното појаснување                   во насловот и иконографијата претставуваат потврда дека тој го избрал                   најотворениот и со противречја најбогатиот образец: токму алхемискиот                   образец.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)