јави (гл.) - дека (сврз.)

Драго ми е што децата не се тука иако жената сигурно веќе има јавила дека татко им умира.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Требаше да ѝ ја јавам големата вест за крајот на изградбата и таа од своја страна да ми јави дека конечно ја завршила студијата и дека доаѓа кај мене во Маказар.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Вечерта кога ни јавија дека е повредена ги молевме болничарите во Градската болница да нѐ пуштат да ја видиме, барем на кратко.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јас се провлеков некако. Морав да ја видам... Татко ми беше на работа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Утрото ни јавија дека починала!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Таа загина во сообраќајна несреќа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Така си помислува тој и рипнува од јастак да ги изненади, да им се јави дека е буден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во меѓувреме пушат тревки преку мобилки јавуваат дека ќе задоцнат на договореното место.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Сите пијат вештачко млеко и имаат вештачки насмевки со вештачки бели заби.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кога во 1986 есента во Амстердам - каде во тоа време живеев - ми јавија дека Гуте починал, не можев да верувам.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ни рибарот Бакал што пристигна пред малку во анот, да јави дека е готов чунот со ќошкот, ни тој не знаеше кого ќе шета денес по езерото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но, измина уште еден час и уште еден, а никако да стигне во шаторот гласникот од Тозлун-бег и да јави дека е „чист патот...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По два дена јавија дека старецот починал.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Само кога би можел некако да им јави дома да не се грижат, да им јави дека сѐ ќе издржи, сѐ ќе поднесе, а тие да си седат спокојно дома и да си ја гледаат работата, полесно ќе му беше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Утредента јавија дека ќерката на логотетот, секое утро се претворува во пајак грд, влакнест, и дека од креветот се искачува во аголот на собата, каде си плете своја вселена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
По два месеца ми јавија дека татко ми починал од срцев удар; писмото од брат ми, се разбира, беше полно со обвинувања, оти тој ме товареше мене за смртта на татко ми, кој не можел да се помири со тоа дека син му станал циркузант.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
По некој ден поштарот ми јави дека ми стигна писмо и да одам в полиција за да си го земам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Беше неделно попладне кога Зигмунд ни кажа дека Софи му јавила дека е бремена со трето дете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Уште од својата венчавка шест години пред тоа, таа не беше дошла во Виена, а за тоа време Зигмунд и Марта ја имаа посетено во Хамбург само двапати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Изгледа дека се впуштиле во културните практики на машката хомосексуалност долго пред да се впуштат во сексуални практики – пред да ја достигнат сексуалната зрелост, почнале да мислат дека се геј (или стрејт) и стапиле во контакт со некоја од формалните или неформалните институции на геј-друштвеноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не успеало да инсталира геј-политичари и спортисти наместо женски диви, а не му ставило крај ниту на машкото геј-вреднување на вкусот и на стилот – иако геј-модите еволуирале од 1950-тите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-мажите не престанале да наоѓаат геј-значење во женските икони, од Златните девојки до Очајни домаќинки и до Лејди Гага.376 Како оние мои геј-студенти и пријатели што ги споменавме, многумина (и хомосексуалци и хетеросексуалци) што израснале по Стоунвол сѐ уште јавуваат дека во детството изградиле настрани односи со предмети од главнотековната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-ослободувањето, всушност, не било толку успешно во напорот да ги преработи субјективните животи на геј-мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога ѝ јавија дека мажот ѝ е во Градска, повторно благо се насмеа.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Просторот на земјата, што ја бранеа, не беше поширок од десетина километри, државата беше капитулирана, додека тие ја освојуваа Албанија, сѐ дури некој не им јави дека Германците се наоѓаат веќе во нивните касарни во гратчето, каде што беше нивниот гарнизон.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По ослободувањето, кога го чекав да се врати од Сремскиот фронт, ми јавија дека загинал од непријателски тенкови што го смачкале во ров полн со вода.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Еден ден тргнавме од Тетово преку Качаник, Урошевац за Гњилане. По пат измрзнавме а и се заморивме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во Штабот на дивизијата јавија дека балистите ја нападнале Седумнаесетта бригада и дека имало многу жртви.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
На Марко Проказник му јавија дека жена му е болна, не е далеку од својот крај, и тој дојде до некаква своја новаи неразбирлива татковина и остана зачуден, збунет, можеби и исплашен, од малиот број луѓе во селото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Штом детето ќе се јави дека доаѓа, ќе добиеш слободни денови.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А најстрашно беше кога тој им јави дека ќе ве донесе дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Богуле го слушаше отсутно и одвај чекаше да запре со зборувањето управникот, зашто знаеше дека тука не се работи за тоа дека умрел татко му, туку телеграмата е само можност, изговор да го ослободат од училиштето и интернатот, да го пуштат наколку дена дома, како тогаш што го пуштија кога му јавија дека дедо му е на умирање.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Не коментирав ништо. Сестра ми јави дека стигнала болничката кола.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Возбудата го обзеде уште вчера кога кметот на Езерец му јави дека Комисијата ќе го посети манастирот за да се запознае со него и да изврши разграничување на синори.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Нејзиното сновење горе-долу го побуди во мене сомневањето дека во куќава се случува нешто необично, но дали долу, во месарницата, или во станот еден кат над нашата соба, не бев сигурен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Молчев. Бев и премногу свесен дека објаснувањата со кои располагам не се употребливи за оправддување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Потстегни ми го скутникот постојано се олабавува; а пред малку ми јавија дека ти знаеш добро да врзуваш! - наредуваше таа и низ виснатата долна усна се смееја големи жолти заби што веројатно ги беше позајмила од некое кротко доодено добиче.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Само што втасав дома ми јавија дека те привеле – го заврши диктирањето Роман Гигов Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Речете му на англискиот офицер да јави дека се падобраните фрлени кај нас!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Не дозволувај му да те повлече за јазикот“, беше одлучила кога ѝ јави дека доаѓа за да си го земе костимот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Секогаш откога ќе заминеш ќе згмечам некоја смрдибубачка ќе го вклучам телевизорот небаре веднаш ќе јават дека еден издишан балон пак си ја надлетува сопствената сенка.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Јадењето беше готово кога од продавницата за домашни миленици му јавија дека поради некаков проблем пингвините сепак нема да му бидат испорачани.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Пред крајот на 69. добив писмо од Вера Круз која ми јави дека дека ја осудиле заради кражба на кола и дека ми се јавува од Метјуан и дека постојано се гледа со Валери.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Генерале од Фалцата јавуваат дека камионите стигнаа на Беј Бунар...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Попладнето дојде нашето момче кое одржуваше врски со нив и ни јави дека лудите решиле другиот ден, во неделата вечерта, да фрлат бомби на станицата врз возот што пристигнувал во Цариград...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Дури на 13 август управникот на затворот повикал неколку затвореници и им соопштил: “Сега добив телеграма од главниот инспектор на Румелиските вилаети со која ми јавува дека и вие сте опфатени со општата амнестија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
По радио јавија дека пожарот на Вардариште успешно е локализиран“ рече една од трите баби кои излегоа да си поседат пред влезот и да си помуабетат - небаре се седнати пред порти во некој далечен сокак од нивната младост.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)