Додека  зборуваше очите ги пикаше во темниот агол на одајката,  набрзина ги прошета по лицата на сите, а потоа ги врза за темницата чиниш аголот и темницата во него се некое огледало во кое гледа  некои други, дамнешни лица, а не овие што се сега пред него.
               
             
           
            
            
              „Црна билка“
               од Ташко Георгиевски 
              (2006)