фаќа (гл.) - некој (зам.)

Ме фаќа некој студ, кора мраз ми се обесува околу срцето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Со вино ќе го платиме“, пеам, а жените ги фаќа некое пијанство, се отвораат во широки кругови: колца, колца на снегот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама ете, во собата, ме фаќа некој страв и срам, вели и сета крв ми запира. Кон никаде не оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кога ќе ми се сопие, вели, ме фаќа некоја радост, некоја чудна широка радост, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И мајката ќе припадне, што се вели, ја фаќа некоја имела и припаѓа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме фаќа некоја нервоза, како капак на сета еуфорична конституција на мојата суета.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Речиси повеќе ништо не го интересираше додека не почна да го фаќа некоја нападна дремка така што потоа заживеа меѓу мислата на камчето и кутивчето и одбраната од дремката.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ме фаќа некој бес, како бесно куче да имам врзано за срце.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)