умре (гл.) - стрико (имн.)

Кога умре стрико Благоја, на напуштениот неголем прелог избија диви млечки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Оти, рече Хаџи Ташку чкрапајќи му со око на Богатина да не му го дава облогот, зарем умрел стрико Ангеле Јанчески?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога умре стрико Благоја, на напуштениот неголем прелог избија диви млечки.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)