Навикнавме, по вообичената инерција на духот, да ја третираме книжевноста на југословенската федерација како целост, небаре врските меѓу Мирослав Крлежа, Иво Андриќ, Миодраг Булатовиќ и Васко Попа, на пример, се нераздвојни.
               
             
           
            
            
              „Времето на козите“
               од Луан Старова 
              (1993)