трга (гл.) - и (сврз.)

По свршувањето на учебната година сите ученици — деца чии татксвци имаа сеидба — тргнаа на работа по жетва и вршење. Тргаа и Нешка со брата си Стојана.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И боцкањето се разнесува по целото тело и во зглобовите нешто почнува да трга и да кине.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Никифор ми ги држи, а јас се тргам и го туркам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но тоа уште се трга и бега од мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така сеедно ме трга и шлиба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тргам и не можам од чадот да си ги видам иследниците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во мракот нѐ товарија во тие големи камиони и тргаа и ние радосни и весели си мислевме дека се враќаме дома.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
МЕТОДИ: (Извесно време останува, збунет од реагирањето на Луков, на местото, потоа трга и излегува.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Си ги зедов фанглата и мистријата, да ми се живи, си реков и продолжив да си работам како што си работев и пред тоа, мирно, спокојно... - ја чепна Илко со клечката лулата, ја разгоре, почна да трга и да исфрла кругови од чад што се распарчуваа низ одајата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)