Тлееја Македонците  и на грб нејак влечеа  крвава двојна робија:  едната како славјани,  со јазик туѓ и негрчки,  другата како аргати  што сакат да прегледаат,  да видат бел ден радосен,  заедно со народите  на Балкан братски здружен  во една федерациа.
               
             
           
            
            
              „Робии“
               од Венко Марковски 
              (1942)