сум (гл.) - вечен (прид.)

Мошне брзо ќе сум вечен во вечниот ден. Со избистрени очи погледнувам кон исток.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Ти како сакаш„, ѝ рече на Тодора, „ама јас на огнот сум вечен роб уште од раѓање, а само господ знае дека на сите тревата ни е прва одежда, а црвите вечни гости”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мошне брзо ќе сум вечен во вечниот ден.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А и јас, на ова место, не сум вечен.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)