станува (гл.) - црвен (прид.)

Оваа ти е Хортанса!... Сигурно! Готово! Таа е!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Го мавам на подот... Станува црвен... Рика... Добро е!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа стануваше црвено, развлечено, заруменето, вистински празничен ручек, прстите да си ги лижеш.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Испушта извонреден крик: „Помош! Помагајте!“, се дере...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Книгата го предизвика моето внимание во времето меѓу падот на врховниот борец Хабиб Бургиба, кој бездруго имаше тиранско-фараонски амбиции и архаичниот лов матанѕа на туните, на една од последните станици од нивниот медитерански свадбен пат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но каква смисла можеше да има оваа споредба можеше да се види подоцна кога ги открив во Сиди Дауд туноловците со древната матанѕа кои со инстинктивен нагон за владеење со големи метални прачки до бесвест ги убиваа заробените џиновски туни, чија мазна синосребреникава кожа стануваше црвена од крвта која ја менуваше бојата на морето во делот притеснет за масакрот?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Темнината станува црвена и во црвенината се протегнуваат раце, вратови, се клештат беззаби усти...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)