Додека модернистичката архитектура настојува да дејствува еманципаторски, а во           Интернационалниот стил сепак станува всушност афирмативна и униформна - отмениот           јазик на стаклото и челикот им одговараше на оделата со риги по шефовските катови;           покрај тоа, ваквата архитектура (подбивајќи се со стварниот функционализам), секаде           по светот, без оглед на намената, создаде потполно исти градби - постмодернистичката           архитектура настојува да биде комуникативна и повеќекратна.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)