Сето тоа, населбата со избеганите жители, улиштата и живината, како и целата Потковица, како и сето поле надвор од неа а кое и денеска го сочинува нејзиниот синор, беше своина на големиот и прекрасен имот подигнат на западните падини на Зедница, на родно земјиште.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)