слуша (гл.) - за (предл.)

Животот се менува. Еден од начините на кој се обидувам да го променам својот живот е да се ослободам од своите желби за да не бидам глув и слеп кон светот околу себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се мисли дека и Викинзите кои запаѓале во состојба на неконтролиран бес, го правеле тоа под влијание на оваа печурка.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Денес слушаме за биохемиските експерименти во кои се користи amanita mus- caria или други халуциногени печурки, или дроги синтетизирани по нивен пример - за експериментите во кои професорите, студентите и криминалците стануваат привремени шизофреничари, понекогаш заради ново искуство, другпат за чисто научни цели.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Е, а како се прави тоа, шпиртосувањето? Никогаш не сум штавувал птици, само сум слушал за тоа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кој курац ќе слушам за ребалансот на буџетот кога тој и онака е потрошен уште пред да се донесе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
ТВ ЛИЦЕТО: Сум слушал за нив многу приказни од баби, дедовци, прабаби, прадедовци и водоинсталатери.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Баш е сладок. Цакан. Ха, ха, добар е. Срце.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Постојано имав слушано за „неодоливиот импулс да се разголиш“ од разни клиенти.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Импулсот може но не мора свесно да се потиснува, а чинот може но не мора да е предмислен или планиран. (ICD-9-CM) Вебстеровиот речник ја дефинира „присилата“ малку поинаку од „неодолив импулс да се направи некој неразумен чин“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Возот почна да подзапира, се слуша за големи намети на пругата, за длабоки соспи снег.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да не претеруваш малку, велам. Не претерувам, вели, многу сум слушала за нив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти, синко, не ме слушаш за ова што те учам сега; арно ама ќе дојде саатот, што моиве зборови се по глава ќе те удрат и тогај ќе поверуваш; арно ама што рекол некој: ќе ти дојде умот, ама ќе ти појде кумот.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Првпат слушам за подводен волк, и тоа со едно око! - Не Волк, туку Вок.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Некои акции веќе превземаме. По џадиња, пруги, мостови... Веројатно слушате за тоа...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Децата досмрзнаа зашто често имаа слушано за некој Луман арамија како плени по Битолско и често ги гледаа своите родители како уплашено велат: „Само да не мине одовде планина.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И така слушам за него и пак не знам како догања, каква му е иконата, лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)