Без обзир на нашата свест за бесконечното, истовремено го задржавме и потполното чувство за секојдневните работи...      COLD TURKEY 3      Не бенигна жед      Која работникот го повикува на вино:      Ниту жедта на телото      (Иако со лудост проколната)      Кога устата е полна со песок      И очите слепени, и ушите      Ја мамат душата да слуша      Вода, вода на дофат од раката,      Кога човекот ќе ги забие ноктите      Во своите гради, и ќе пие крв      Иако веќе се потсирува и мати      Додека со јазикот дотекува со нејзиното течение, Неговиот мозок се врати во детството.  110                                                                  Margina #10 [1995] | okno.mk                 
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 10“
              
              (1997)