случи (гл.) - чудо (имн.)

Повторно се случи чудо. Можеби и не е чудо да се лизга мината од моливот и да се качува нагоре?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Посакај нешто, Малчо, и јас ќе ти го исполнам! “ И оп! Се случи чудо невидено! Чудо за неверување!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но, се случи чудо: скалата стоеше, и јас на неа; сфатив дека идеално ја контролирам тежината, и полека ги отпуштив рацете од скалата, и ги раширив; потем со внимание ја кренав десната нога и ја качив втората гредичка, а потем и левата, и пак ги раширив рацете; скалата си стоеше како да е забодена во земјата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но кога Кијмет ќе забремени, и кога самата без ничија помош ќе се породи, наеднаш ќе се случи чудо: од собата на Кијмет ќе се слушне „блага, милозвучна песна, со убави зборови на турски јазик“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се насмевнав кога го погледнав и се случи чудо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
На тоа место првпат ќе се случи чудо, нараторот ќе излезе од своето тело и пак ќе влезе во него, што ќе ни покаже дека ни тој не е обичен наратор и човек.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Си рече тогаш Сандри изморено: еве, пак ќе се случи чудо.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И не само мислење, нудеше сослушување, совети, рамо за плачење, пречекуваше, испраќаше клиенти, тешејќи ги дека сѐ ќе биде во ред, дека нема да биде залудно нивното барање што го доставиле, дека ќе се случи чудо и дека токму ним ќе им биде помогнато, дека не смеат да изгубат надеж во институциите на системот, дека тој искрено верува ... иако сѐ што му се плеткаше во главата, во моментите кога ги кажуваше овие сказни од земјата на заблудата, беше едно здушено „ееххх, кутри луѓе, штом животот не ви помогнал до сега ... но којзнае...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)