сети (гл.) - и (чест.)

Болниот, на свој начин среќен што најпосле се сетиле и на него, со надеж ја издолжил шијата. Го заборавиле, сега е ноќна загатливост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Змејко го сеќаваше и го очекуваше тоа во своето легло. Најпосле тоа го сети и бригадирот Језекил.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тогаш се сетив и на чавчињата мои. Ми падна жал и излегов надвор да се расплачам. 149
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога чувме дека умрела, се сетивме и за мочањето во јазот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Дома не може сам. Нозете не го држат. Не ќе стаса ни до Дмитровиот гроб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)