сети (гл.) - што (прил.)

Влегов во темна соба без составките на моето тело: без глава, без мозок, без потекло, без име, без настани по кои би се сетил што сум бил, што се случувало, кој сум.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Никифор не може да се сети што да направи: не верува дека мене ме гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Другите веќе ги запрегнувале добичињата во двоколките.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Прав си, Блаже, се сетил што заборавил пред тоа да каже.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)