Оваа дефиниција на феминистичкиот субјект како еден    повеќекратен, комплексен процес е исто така еден обид да се избегне    релативизмот и повторно да се промисли единството на субјектот, без    упатување на хуманистичките верувања, без дуалистички спротиставености,    поврзувајќи ги, наместо тоа, телото и духот во еден нов тек на себството.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 1“
              
              (1994)