Така и со Соколета тој си го држеше овој начин, што сега несомнено 
 олеснува да му пристапи: тој нема на сето да погледа така сериозно како што би сторил некој друг, изненадувајќи се можеби непријатно од необичната исповест, а и Соколе, барем во првиот момент, ќе може да ја претстави работата малку како на шега, како да е тоа некаква негова мимолетна бубица, а не длабока тревога.
               
             
           
            
            
              „Послание“
               од Блаже Конески 
              (2008)