Освен тоа, тој самиот честопати говореше и пишуваше, колку им должи                      на Мазачо, Учело, Мантења, Андреа дел Кастањо, Пјеро дела Франческо                      (“Јас бев сосем вљубен и пленет од периодот Кватроченто”), пренесувајќи                      го тоа и во своето сликарство, така што на едното од неговите познати                      платна можеме да го видиме како води пријателски разговор со Пјеро дела                      Франческа...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Живи сведоци тврдат дека секоја вечер, во колона од 300 до 500 товарени правда го газеа патот и козјите патеки од Руља преку Брезница, Смрдеш, Лобаница, Крчишта, Новоселени, Шак, Ревани, Калевишта, пренесувајќи го до складиштата во Пиљкати, Јановени, Слимница, Омоцко и Тухуљ или директно до борбените позиции.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)