Старице, ме гледаш со сините очи низ топлата пареа од  витлерите на  твојата седа коса -такви ми се очите од раѓање;  Го пушташ твојот јазик и гледам ќе ме прашаш, низ  прозор не умеам да гледам  а колку ѝ е чудесен тој на девојкава до тебе;  Избрчкана рако, помрднуваш кон мене не ти се моите очи  мета  на кому кому како што ли ни смета?
               
             
           
            
            
              „Омајнина“
               од Афродита Николова 
              (2010)