Тоа беше претерано драматизирање, мислеа Полардовите заедно: за почеток, луњите и ураганите обично не му           приоѓаат на источниот брег од морето, такашто виорот најверојатно му припаѓал на едно           невреме веќе минато (Џоен немаше срце на пријателката критичарка да ѝ сврти внимание           дека, како што би забележал секој што ги познава плажите, песокот е сѐ уште мокар од неодамнешниот дожд - оптички ефект со кој уметничката со право се гордееше); понатаму,    додека самата критичарка е од познато семејство со сина крв, кој било кога ја видел таа    витална течност во лаванда? Маргина 34                                                                                          59    
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)