подигне (гл.) - глава (имн.)

Подигна глава. Високо - облаците поцрнуваат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Погледна тука и таму, подигна главче и полета...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Поп Васил подигна глава и, давејќи го липтежот в грло, скршено рече: - Ете, ние, ноќе, твојата домаќинка, брате, ја испраќаме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Подигна глава и погледна низ пушкарницата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таа ја подигна главата и ме погледа со таков израз во очите кој ме вкамени. Но веќе имав започнато.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ја подигнав главата, тој беше тука пред мене.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Откако Томо и Рада влегоа, докторот само ја подигна главата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја качиле на дрвената кола, па кога стигнала до ридот кое ги дели двете села, ја подигнала главата, фрлила поглед врз Рајчани, го видела и тогаш починала во спокој... ***
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Видов како се движи меѓу луѓето, ја видов нејзината црвена чанта налик на нишало од некоја играчка, како ја подигнува главата за да ги прочита натписите, двоумејќи се за момент, за конечно да се упати налево, а налево е излезот што избива на улица.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тогаш се погледнуваме, Мари- Клод ја подигна главата за да ме погледне во очи; грчевито држејќи се за шипката од седиштето чувствувам дека јас и сум всушност она што таа го гледа, нешто толку бледо како и она што јас го гледам, бескрвното лице на Мари-Клод која ја стиска црвената чанта, која ќе го направи првото движење за станување додека возот веќе влегува во станицата Доменил.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го прашав како се вика, колку да го прашам нешто. Гордо ја подигна главата. „Исус“, рече додека се разделувавме.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Дури тогаш ја подигна главата и можеше да види дека зад него всушност ниеднаш и немало никаква мечка дека насекаде зад него стојат само огромните буки, израснати во снегот и високи, наведнати под окитот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Хорофилаци!(множина од грчкиот-хорофилакас- жандари) И зборуваат македонски...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го отфрлив снегот, подигнав глава и погледнав.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го здогледав дното на лонецот; малку ја подигнав главата и видов дека ни се доближува едно црно куче со 104 Margina #10 [1995] | okno.mk средна големина.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Пак зема тесла и отсече ми главата, и не могох веќе да си подигнам главата.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Таа го сврте погледот. „Направи го тоа за мене“, рече со најтенкото гласче, „ако навистина ме сакаш.“ На крај прифатив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја гледав како плаче, како плаче по мене и ја посматрав тенката скрама од пластика што виси на неа и, прифатив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја фатив за рамениците, ѝ ја подигнав главата и ја натерав да ме погледне в очи. „Чист сум, верувај ми.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)