Сонцето што се  плеткаше веќе по дрвјата  од бавчите со стотина лачи удираше во валканото џамче и ја откриваше просторијата, односно одајката, како гостинска одаја од нејзиното сеќавање: џам, да, џам, леле Господи! И ќумбенце, и врата!
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)