Адолфина, паулина, марие и роза  - сал една би била вишок во драмата на чехов  а сите се отпишани од тефтерот на брат им зигмунд фројд    отла и кажува на адолфина  дека ги довеле во логорот во терезин  и дека е најдобро тука да останат што подолго    отла и кажува на адолфина  дека храната е еднолична, катаден супа од леќа  а попатно и спомнува дека има брат по име франц кафка    адолфина веќе почна во себе да го портретира кафка  мачејќи се во шеширот да му ја смести ергенската несреќа  - во бараката на трудниците несреќата има друго име    во предвечерјето на смртта  и без месечина јасно се гледа  дека црното млеко не е поетска измислица    под црно сонце во црна темница  четирите сестри на зигмунд фројд  спокојно го чекаат црниот воз кон невратот    рано в зори и не го забележаа брат им зигмунд  како нервозно се тртка лево-десно на перонот  пред да си ја испрска совеста во ѓолчето од сестрински солзи.
               
             
           
            
            
              „Ситночекорка“
               од Ристо Лазаров 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На триесет и петгодишна возраст тој штотуку и неволно беше отпишан од Младинската лига, а пред да влезе во Младинската лига, успеал да остане во Шпионите една година преку староста предвидена со статутот.
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)