Сѐ завршуваше совреме
   што од страв дека ќе се оствари идејата
   за големата и едина љубов
   што по сила на обврските и жените
   вешти во обезличувањето на иднината
 
   или со благословот на неповторливото
   - како што би рекол еден од нејзините пријатели
   односно, оние кои се повеќе од тоа.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)