остане (гл.) - негде (прил.)

Беше една мисла и тој на неа не можеше да си ја препознае како своја, сепак; ја отфрли уште следниот миг недомислена, но таа остана негде скрајума да демне во него, како отворено око на непрепознавањето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Чуден е тој твој Господ, велам, што ти се јавува да направиш столче а божем останал негде далеку и овде го нема“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)