ора (гл.) - од (предл.)

Секаде прв стигнува. Жние, ора од сите поарно, ама во браздата оддалеку не се гледа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во селото имаше побогати, поарна куќа и поголема нива, ама поарно и побрзо никој не ораше од Благоја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)