Зато сме се држеле меѓу себе многу силно, сме траеле во многу искушенија, сме работеле како кртови и сме успеале да опстаниме со векови на то парче земја, таму на балкано.
               
             
           
            
            
              „Белиот јоргован“
               од Хајди Елзесер 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Но и покрај сѐ, народите опстанаа со нивните разлики, со нивните различни идентитети...
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Така создадов необична
   и невообичаена сопоставеност од
   портокалова, тиркизна, скерлетно пламена
   и златно ореолска боја
   и ги насликав женствено оние чија аура е видима
   трите ангелски лица
   трите посланика на искушението
   и гласот дури го насликав:
   'Не кревај рака врз чедото свое!'
 
   Така сите бои со сите облици
   во вид на жиг на Светиот Дух
   (ни мој, ни не-мој)
   ги втиснав на дрвена плоча,
   пресувана стрпливо и грамотно
   небаре испосник
   за да опстане со силата на пречистата
   мисла, оти и мислата е светлост,
   и топлина, и магнетизам,
   енергија - сѐ на сѐ!
   и заедно, во возвишен,
   а за Окото дофатлив облик,
   ги склопив!“
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)