А.А., лесно запаѓаше во реторична патетика, заборавајќи дека пред себе нема поворки ученици, селани, работници, задругари и други, многумина на атеистичко крштевање, туку луѓе, сонародници, дојдени од другата страна на затворената граница, со ,,застранета идеологија, обични ревизионисти на идеите на марксизмот-ленинизмот”.
               
             
           
            
            
              „Атеистички музеј“
               од Луан Старова 
              (1997)