Петра бргу наѕре од кујната да види кој дошол, а Едо со сигурност ја препозна: толку многу се поклопуваше со претставата што тој за неа си ја воомјази: дебелкава, со ситни очи што зрачеа со продорен поглед, шилест нос, тенки усни од кои се наѕираат сините пирански заби и насмевка што без свесен напор не ѝ стоела на лицето.
               
             
           
            
            
              „Продавница за љубопитните“
               од Мето Јовановски 
              (2003)