Стиховите кај кои беше подзастанат не ја поткрепуваа надежта, но го закрепнуваа духот: "/Распнатиот не слезе од крстот/ кога му понудија да си ја намокри устата/ Упорноста го водеше за рака/ Беше решен да го искачи и ридот на жедта./  Маре навистина се држи!
               
             
           
            
            
              „Желките од рајската градина“
               од Србо Ивановски 
              (2010)