Помеѓу осаменоста минуваат ридови  а покрај кладенците навраќаат уморени суштества  Небесниот круг е затворен  Чекорам по глувата пустина  верувајќи во сите пророштва  а твојот скаменет лик  го носам како амајлија.
               
             
           
            
            
              „Посегање по чудесното“
               од Србо Ивановски 
              (2008)