Му се насмевна Лена на чуден начин  А тој не спомна дека спомените пусти  се натрупани како несредени пљачки  на нестрпливи туристи во автобуси...  (Тоа можеше нејзе многу да ѝ значи?)    “Го помниш ли утроно: крај прозорецот... на брегот  Беше пролет... а ние од сонот занесени…
               
             
           
            
            
              „Посегање по чудесното“
               од Србо Ивановски 
              (2008)