Дури откако ќе се откачеа ќе сфатев дека ми биле на ногата”.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Очите ми се две влажни модринки на лицето,  твоите ириси модри сливи;  Палиш темјан,  нане и босилек,  и без мирисот што куди знам-  ти си ми злиот дух;  Сонував како ми се откорнаа трепките  и се створија врски како долго кораво  влакно, јамка на вратот;  Се гушев Маја, таму  во сонот ми;
               
             
           
            
            
              „Омајнина“
               од Афродита Николова 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ќе нараснат, ќе нараснат како модри сливи и ќе ти се откачат од ногата. Така се однесуваат пијавиците.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога утредента се соблече да се бричи, на чешмата во дворот, Грдан виде дека по вратот е сиот во модрини големи како модри сливи.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)