мисли (гл.) - веќе (прил.)

Доста, навистина, не мислеше веќе на убавина и на младост, ама кога го виде, срцето ѝ заигра и си вели во собе: „Е сполај му на господ лели су имала к'смет пак да ме обрадуа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но кога си помисли на поповскиот живот, на сите оние облаги што ги уживаа поповите, тагата го остави и во душата сети леснина и така радосен си дојде на манастирот и му ја предаде иконата на дедот Сталета со изјава дека не мисли веќе да се главува кај него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Си седам јас една вечер така на креветот, се мислам веќе да си легнам, да се завиткам во ложникот и да заспијам, кога – како да ми тропна нешто.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На стражарот сега не помислува. За тоа не е потребно да мисли веќе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Да сум на чисто, да знам сите сум ги имал, да не му ја мислам веќе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ах! Ах! сѐ ни испи! сѐ ни проголта!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не ни мислев веќе на шунката!... сèбев заборавил веќе...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ќе ти се посере на дланка!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Зоран зема едно колаче, но уште тоа не го изел, мисли веќе на друго и ја подава раката кон подавалникот.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)