Планините на сабајле треба да се лижат
   штедро, скокотливо, одвнатре
   по преслапите, по пресеците, по вршниците
 
   дал-господ јазици
   и за на небо и за по земја
   и под, и над, и пред и по
   треба да се диши длабоко, однапред
   да се ублажи налетот на дневниот молк
   сѐ до следната средба со ноќната граматика.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)