има (гл.) - фалбаџија (имн.)

А има фалбаџии, дрдорковци од кои не можеме да се одбраниме, кои се фалат за безначајни работи, кај кои секогаш сѐ е „нај-нај“, кои секогаш се „први“, кои секогаш се „најпаметни“ и кај кои секогаш сѐ е „првокласно“.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)