има (гл.) - ние (зам.)

Ете затоа, алчните судии, но и адвокатите – коишто, според зборовите на Махатма Ганди, се нивните „први братучеди“ и кои „попрво би ја продлабочиле кавгата, отколку што би ја решиле“, воопшто не ни гледаат работите да ги направат поразлични од она што сè.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
И, како што подвлекува проф. Ван Кенегем (R. C. van Caenegem), од Универ- зитетот во Гент: „[О, по ѓаволите, па] каква корист имаме ние од судиите, ако тие можат да бидат принудени да се сложат со неправичните барања на власта?“
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овие припадници на богатата класа уживаат во комодитетот на своите удопства, привилегии и имунитети – кои им ги носи професијата, земајќи редовна плата од над 1.200 ЕУР месечно, додека мнозинството македонски работници само може да сонува плата и од 120 ЕУР.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Зашто, ако ја имавме ние, кутрото девојче бездруго секогаш ќе седеше намуртено, расплакано.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Како ќе живеат'“ ќе живеат како досега, шо има ние да му го бериме гајлето? — му се врекна Митра и уште повеќе се прицна до него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тоа што уште повеќе бојови одам кај грлс е поради традишнот што го имаме ние таму во Америка останат од старо време, ама тоа брзо ќе помине.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Аман мори, сестро, убав женски свет имаме ние овде; гледај ги сиве се убави како гулаби, и, после, како да не дојдеш овде свое да си земеш?!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сето тоа го придружува телото на Земјата, исто како кај човекот – рече старецот, фаќајќи од тревата во рацете. – Сѐ што имаме ние, и припаѓа на Земјата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сака да биде везист, што има ние да се мачиме.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Но ако имавме ние морално право да бараме од претставниците на европските држави во Македонија точно и непристрасно да ги осветлуваат своите влади и европското општествено мнение за работите во Македонија, тогаш наш морален долг беше да сме и ние осветлени за европските интереси во нашата татковина, особено за интересите на балканските државици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога би имале ние некој како Буле, па овој на некој наш што би бил како Андриќ му каже за наведената полемика, претпоставувам дека умниот писател би ги советувал да не се караат, а ако, пак, имаат потреба од кавга, тоа да го прават тивко, бавно и со шепот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Го нурнав влажното лице в дланки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сакаше да ми каже, но што? се прашував навреден и веќе сфаќав каква крв имаме ние од Кукулино: не простуваме, тоа е нашата најголема мака што или гроб отвора или до гроб доведува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На последната изложба што ја имавме ние ставивме “Уметничка изложба” на постер, и галеристот беше прилично посрамен поради тоа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Луѓето се плашат; таму на влезот обично седи “супер-девојка”, тоа е застрашувачко.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но, како може да има таков свет? Какво знаење имаме ние за било што, освен преку нашите сопствени умови?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што имаме ние со Бувар и Пекуше, со нивниот Флобер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога Климент Камилски ја забележа книгата на Флобер Бувар и Пекуше во рацете на Татко, веднаш, уште неседнат го праша: Каква врска имаме ние со Флобер и неговите Бувар и Пекуше?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Балканци. Чуден менталитет имаме ние, на крвавиов Балкан.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Имаме ние многу повеќе од што сме свесни.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- Па што имаме ние со тоа сине, со науката, со патот на јагулите?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Против моќниот СССР на Сталин!? – Токму така, мила! – Па што имаме ние со тоа? – Како немаме, многу имаме! Сталин нема да остане со скрстени раце!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ете, тоа го имавме ние во грчката патрида.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но, како што повторува Akio Morita (од компанијата Sony), им недостасува “Psych- ware”. Глава-материјал-стварност имаме ние.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Си имавме ние во нашето село еден Лазо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби и единствена обврска што ја имавме ние децата беше да полниме вода од чешмата и да ја носиме во куќата за домашни потреби.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Не знаеме ни што време е, ни уште колку имаме ние.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Расневме заедно, заедно крадевме вишни и иста судба секогаш имавме ние.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)