Исполнет сум. Претечувам  Од ѕвезди, од песни  Со кои ги залечувам  Невидливите арабески  Изрежани по суштината  Моја, по внатрешнината,  Од која се лачат и зрачат  Моите певни стихови,  Моите копја и штитови  Со кои се бранам и напаѓам  Крај кон се раѓам и умирам  (Пак и пак и пак)  Се чини, така ми е судено  Да сум стишен и извишен знак. Зрак.
               
             
           
            
            
              „Сонети“
               од Михаил Ренџов 
              (1987)