знае (гл.) - каде (прил.)

Само Господ знае каде е тој! Ја користи секоја прилика да се искраде од дома.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Линковите, признавам дека не знаев каде водеа (или не водеа никаде), земени издвоено, ја задржуваа јасноста на мислата.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Не знаев каде да се упатам. Ја извадив левата рака од џебот, ја пуштив да ми ги следи нозете, па ја кренев да си ја наместам фризурата, па повторно им ја препуштив на нозете.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Ниту еднаш не ми се јави; ниту пак јас му се јавив, оти и не знаев каде се наоѓа со циркусот, оти и не сум можела, оти циркусот е подвижен центар на светот, како што рече и самиот, оној ден, кога дојде повторно назад.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се довлечка до настрешницата. Знаеше каде стојат чаевите на дедо му.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сѐ ми е некако надалеку застанато, ко кој знае каде доведена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Може и Горачинов да не знае каде е...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Никој не знае кога ќе згреши, му велам, и никој не знае каде...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вечерва и јас не знам каде сум.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Гледај, чудо: им дојде денот и на дивите коњи!“ ме начека.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Велам јас: од кол, на кол - понатаму се знае каде му е редот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Меѓутоа, пред вратата на вториот кат - како да ме чекаше - стоеше дедо Коле.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Имаше Мегалон толкаво богатство што не можеше да се знае каде почнува каде завршува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Не знам каде, не знам точно до каде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Гледам човекот е пренесен, вели Мисајле, не знае каде е, не знае што зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знам дека некаде имаше ракија за недајбоже, ама сум сметена. Не знам каде е оставено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Како ќе го криеме, братче Доксиме, велам, и кај ќе го криеме кога не знаевме каде е. Само се криело, велам, не чекало на нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Имам една рана, вели, некаде внатре, не знам каде е, ама много ме боли, ме пржи. Умот ми го свалува, вели. А јас не знам што да му одговорам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)