зема (гл.) - рака (имн.)

„Добар ден, Томаица“ рече Петар, и ја зема раката и ја бакна нежно. „Добар ден, Петар“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Е бе Марк, Марк. (Пауза) Ајде поздравете се, ракувајте се. (Им ги зема рацете. Им ги става една во друга. Русинот и Американецот се ракуваат.) Така. Секогаш така да правите. А не војни.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Таа не чека, му приоѓа и му ја зема раката.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Киро се смее. Ползи до Гаврил. Му ги зема рацете. Ги префрлува преку себе.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)