заноќи (гл.) - во (предл.)

Следните месеци, до опаѓањето на лисјата, забрането им е на туѓинците да заноќуваат во Градот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Фјодор заноќува во својата сукња.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Што се однесува до сегашнава моја положба, јас се чувствувам како оној патник- намерник кој иако сеуште не го изодил долгиот пат што наумил да го совлада, наеднаш, без некоја јасна причина, откако заноќил в туѓа куќа и убаво си отпочинал, се разбудува со чувство дека нема повеќе ниту намера ниту волја да оди понатаму.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Затоа го нагазува својот скејборд и одпловува во толпата собрана на плоштадот пред една црква во близината на Кармелитеклостер.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)