За разлика од Антон Чехов, Ернест Хемингвеј, Ралф Елисон и другите    скрибомани кои се премногу бројни за да ги наведам, јас никогаш не сум загубил ракопис    (Загубен оригинал, или „Мајка на книгата” е традиција стара колку и пишувањето, која    на Исток ја одразуваат загубените шест седмини на Ката Сарит Сагара, или Морињата    приказни, а на Запад веќе споменатите две седмини од она што оттогаш е познато како    Петокнижие), ниту свој ниту било чии од мојот четиридецениски товар студенти.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)